De wolf = geen hondje!
Ik maak me zorgen. Grote zorgen.
Laat ik ermee beginnen dat ik houd van de natuur en dus ook van de wolf, ik vind het een prachtig dier om vele redenen. En juist daarom maak ik me ernstige zorgen.
De wolf is terug van
weggeweest. Hij is niet uitgezet; hij wandelde zo de - denkbeeldige – grens over.
Dat was gewoon een kwestie van tijd.
Zoals zo vaak zie ik ook hier twee kampen: voor- en tegenstanders. Aan de kant van de tegenstanders de boze, bange of teleurgestelde dierhouders - soms al slachtoffer van de wolf -, en aan de andere kant mensen met het Disney-syndroom: de wolf is mooi, schattig en doet ons niks, want hij is schuw.
Overal zie ik op social media onjuiste
informatie en drogredenen - beelden kunnen zo gemakkelijk worden gemanipuleerd. Ik
heb geprobeerd me tot feiten en veilige bronnen te beperken:
Feit: We zijn in Nederland niet meer gewend aan grote
predatoren.
Feit: De wolf is, net als de tijger, een toppredator. En jawel,
ook mensen konden slachtoffer worden – vaak kwetsbare en/of weerloze lieden. Behalve als we bewapend waren. Juist doordat de wolf werd bejaagd en doordat hij voornamelijk
nog in weinig bevolkte gebieden leefde, leerde hij de mens vermijden.
Wellicht werd deze schuwheid zelfs epigenetisch doorgegeven.
Het klopt, in ons land en omringende landen zijn al lang geen dodelijke menselijke slachtoffers gevallen. In andere
landen wel: https://www.wwf.de/fileadmin/fm-wwf/Publikationen-PDF/Deutschland/Report-Wolf-attacks-2002-2020.pdf.
Hondsdolle, dus zieke wolven verliezen hun schuwheid en worden agressief, vandaar deze relatief
hoge aantallen aanvallen. Maar, zoals je ziet: ook niet-hondsdolle wolven hebben slachtoffers
gemaakt.
Feit: De wolf is zeer intelligent, en het ene individu is brutaler dan het andere. Hij denkt en doet zoals wij; waarom zou je moeilijk doen als het makkelijk kan? In Nederland treft hij gedekte tafels; er staan nog steeds maar heel weinig schapen en ander kwetsbaar vee achter wolfwerende/stroom-hekken. Wij leerden de wolven zo ongewild hoe ze makkelijk aan eten kunnen komen en hebben blijkbaar nog niets geleerd van de Drie Biggetjes. Treft zo’n succesvolle, schapenjagende wolf vervolgens een keertje wél een stroomdraad … dan loopt hij een weitje verder, óf doet iets harder zijn best: even springen? Graven? Dat is altijd nog minder vermoeiend dan zelf jagen.
Feit: Omdat ook onze bossen druk bezocht worden door mensen, zijn
onze geuren en geluiden overal! Wolven in Nederland habitueren dus heel snel. Op
het filmpje van de fotografen met de jonge wolf was goed te zien dat deze
totaal niet schuw was. https://www.nu.nl/295791/video/fotografen-staan-oog-in-oog-met-jonge-wolf-op-de-veluwe.html
Ook leert die slimme wolf: waar mensen zijn, is eten.
Gevolg: iedere generatie zal minder schuw worden, en ouderdieren leren hun welpen waar gemakkelijk eten te vinden is … De kans op conflicten en slachtoffers wordt daarmee groter.
De wolf is géén hond, en een niet-schuwe wolf vormt een nóg groter potentieel gevaar. Geloof je dat niet, doe het dan voor je (huis)dieren; houd ze veilig en in wolfgebieden aangelijnd. https://www.tvl.be/nieuws/hond-in-houthalen-doodgebeten-door-wolf?.
Of de wolf je nu lief is of niet, laten we hopen dat hij niet nóg meer de krant haalt. Door er met zijn allen voor zorgen dat de wolf weer wordt wat hij was:
wild etend
en mens vermijdend.
