Moderne stellingen kritisch bekeken:

Geef ‘m keuzevrijheid!

 

Op social media lezen we tegenwoordig vaak het advies: geef je hond ruimte om te kiezen. Geef je hond zelf controle over de situatie! Vaak als, logische, tegenreactie op welzijn schadende methoden waarbij honden juist ernstig beperkt en hard gestraft worden.

 

Overprikkeld of …

In mijn praktijk zie ik echter ook steeds vaker honden die heel druk gedrag vertonen. Zodra ze wakker worden of de bench uit komen, stuiteren ze onophoudelijk de wereld tegemoet; ze springen, blaffen, draaien soms letterlijk door!

Tegenwoordig is het ook hot om daar het label ‘overprikkeld’ op te plakken. Dat kan zeker. Onze huidige leefomgeving is voor veel honden vaak erg druk, en veel gezinnen, én honden, hebben erg volle agenda’s. Niet iedereen is daar evengoed tegen bestand. Vaak zien we dat ‘ontprikkelen’ – meer rust geven, ontspannen en prikkels wegnemen - goed werkt.

Er zijn echter ook honden die ondanks rust of mindfulle wandelingen en hersenwerk blijven uitdagen, druk doen en zelfs steeds onaardiger richting bezoek worden. De kids zitten inmiddels alleen nog maar als zoutpilaartjes met de voetjes op de bank, anders worden ze gebeten en besprongen. Omwille van de hond en zijn keuzevrijheid.

 

Hond = peuter

Het is een mooi uitgangspunt om je hond de ruimte te geven eigen keuzes te maken, en alleen goed gedrag te belonen. Maar wacht eens even….

Hoeveel ruimte geef jij je peuter, als je zo’n peuter hebt die niet stilletjes en afwachtend in zijn stoeltje blijft zitten, maar die alles pakt en overal opklimt? Is de box dan geen uitkomst, zodat je in ieder geval héél snel even naar het toilet kan?

Hoe loop jij met je peuter op de stoep langs het verkeer? Aan het handje … of laat je hem gewoon de weg over rennen?

En als je peuter hard op zijn zusje timmert? Stop je hem dan? Of ... wacht je gewoon maar af tot ie zelf stopt?

 

Keuzestress!

Net als jonge kinderen kunnen honden de consequenties van hun gedrag niet overzien. En net zoals niet ieder kind evenveel vrijheid aankan, kan ook niet iedere hond dat. Zij hebben last van keuzestress, weten van gekkigheid niet wat te doen, of maken ‘onhandige keuzes’ met de kinderen, visite, de kat en andere honden. Keuzevrijheid is mooi, maar niet ten koste van anderen, of met gevaar voor zichzelf.

Veel honden vinden het héél fijn dat je ze ‘helpt leren zwemmen’ in plaats van ‘laat verzuipen’. Help zo'n hond door hem te vertellen wat je van hem wilt, en voorkom dat hij verkeerde keuzes maakt. 

Begrenzen doe je natuurlijk niet met grof geweld, maar wel proactief en duidelijk: dit niet, maar dat wel - en het gewenste gedrag beloon je. Dit draagt bij aan veiligheid en vertrouwen, en voorkomt een heleboel stress en frustratie. Niet alleen bij je hond.

 

Begrens. Mét en uit liefde.

 

 

 

Hanneke Reitsma, kynologisch gedragstherapeut